November : voorbij de grens van het vertrouwde
In het leven – net als op een pelgrimstocht – stoot je soms op grenzen. Deze kunnen fysiek van aard zijn, maar evengoed een andere vorm aannemen. Zo stoten we op onze eigen beperkingen, op de grens van wat we kunnen en willen, maar evengoed op de grens van wat vertrouwd voelt. Voorbij die plek zijn we allemaal vreemdelingen, gaan we allemaal aan de slag met hetgeen buiten onze comfortzone valt. Voelen we ons thuis voorbij de grens van het vertrouwde? Wat of Wie kan ons daarbij helpen? Hoe gaan we om met de ultieme grens van leven en dood?
In de Bijbel lezen we verhalen van mensen die de grens oversteken en zich aanvankelijk vreemdeling voelen in een nieuw land. Ze mogen er thuiskomen en een nieuwe toekomst opbouwen. Ruth is één van hen. In Bethlehem wordt ze opnieuw verliefd!
Ook vandaag is er veel migratie. Mensen verlaten om diverse redenen hun land en dromen van een nieuwe thuis. Hun kinderen zijn op zoek naar een veilige omgeving, rust, een perspectief op een nieuw leven. We zijn dankbaar voor het engagement van scholen en organisaties die bijzondere aandacht hebben voor hen.
In november herdenken we onze gestorvenen. De grens tussen leven en dood kreeg voor christenen een nieuwe betekenis door de verrijzenis van Christus. De dood werd overwonnen, er is een nieuw en eeuwig leven bij God.